Telefoonoortjes

Niet iedereen gaat even zuinig met z'n spullen om en dat geeft mij de gelegenheid om dingen te onderzoeken die ik normaal netjes heel zou laten, zolang het nog werkt.

Dankzij de slordigheid van een telefoongebruiker was er op straat een oordopsetje terecht gekomen. Die dingen zijn niet gemaakt om er met een auto overheen te rijden dus van de oordopjes was niet veel meer over. Mooi voor mij want daardoor kon ik zonder schuldgevoel dat spul van binnen bekijken. Een van de dingen die ik me al lang af vroeg was hoe ze het voor elkaar kregen om die snoertjes zo dun en rond te houden. Het blijkt dat deze bestaan uit meerdere heel dunne gelakte draden, ook wel transformatordraad genoemd. De lak heeft verschillende kleuren en zo is het uit elkaar te houden tijdens montage.

Als je stereo wilt weergeven heb je voor de weergevertjes minstens 3 draden nodig: één voor links, één voor rechts en een gezamelijke retourdraad. Aan zo'n oordopsetje zit ook een microfoontje. Dat is weer een draad. De tweede draad is dezelfde als de gezamelijke die voor de weergevertjes gebruikt wordt. En schakelen om een gesprek te kunnen beantwoorden? Dat doe je door de microfoon even kort te sluiten. Zo heb je dus maar 4 draden nodig.

 

Het restant van een oordopje. De andere was helemaal weg.

 

Gelakte draad in verschillende kleuren. De meest rechtse draadjes zitten om een andere heen gewikkeld: de afscherming van het microfoonsnoer.

 

Het microfoontje wat met het schakelaartje in een een van de oordopsnoertjes zat.

 

Het microfoonprintje, 4,5x12,5mm. Goed is te zien dat de twee draadjes als één weg gaan.

 

De andere kant van het microfoonprintje. Links zit het schakelaartje. In het midden nog twee kleine componentjes.

Het 3,5mm aansluitplugje. Van boven naar beneden: microfoon, aarde en links en rechts (of is het rechts en links?).

29 jan 2015