Van een collega kon ik een 4 pits inductiekookplaat overnemen waarvan een helft het niet  meer deed. (Hij vond hem te oud om nog te laten repareren en heeft een nieuwe gekocht.) Leuk om van binnen te bekijken en misschien nog wel te repareren en dan zelf te gaan gebruiken als kookplaat, of met een spoel anders gewikkeld als smeltoventje voor metaal.

De bovenkant een zwarte glasplaat en aan de onderkant wat tekstlabels en 2 roosters voor ventilators. Een summier schema geeft aan dat het ding verdeeld is in 2 secties en kan werken op 230V, of 400V met nul (is dus ook 230V). 1x 230V 32A of 2x 230V 2x 16A.

De bovenplaat verwijderd. Duidelijk zijn de 4 inductie elementen te zien en 2 bedieningspanelen. Na de eerste laag hittebestendige afdekking verwijderd te hebben werd een temperatuursensor zichtbaar.

Onder- en bovenkant van een inductie element. Een vlakke spoel gewikkeld met meerdere aders geïsoleerd wikkeldraad. Ze hebben een zelfinductie van ca 60uH.

Het linker en rechter bedieningspaneel. De zilverkleurige vlakjes zijn de aanraak "schakelaars". Hoogst waarschijnlijk een capacitief systeem. Op het eerste oog lijken deze paneeltjes hetzelfde te zijn, maar dat is niet zo. Er loopt een verbindingskabeltje tussen de linkerbovenhoeken van de paneeltjes. Bij het linker paneeltje komt dit uit op 2 optocouplers. 1x de diode en 1x de fotocel aan de kabel. Op deze manier communiceren de bedieningspanelen met elkaar zonder galvanisch met elkaar verbonden te zijn. Het spul is zo geprogrammeerd dat niet alle platen gelijktijdig op vol vermogen kunnen worden gebruikt op een 1 fase 230V net. Misschien dat dit wel kan als er met 2 fase 400V wordt gevoed, maar dat kan ik niet controleren.

Links de vermogensprint van een van de secties (= 2 platen). Rechts boven komt 230V binnen. Linksonder de aansluitingen naar de 2 inductie spoelen. Per spoel zitten er twee in serie geschakelde condensators in (rechter foto). Daarop is een kant van de spoel aangesloten. De andere kant gaat naar twee in serie geschakelde halfgeleiders waarvan ik denk dat het fet's zijn. Niet gecontroleerd of dat zo is.

Met een oppik spoeltje de frequentie gemeten van een van de ingeschakelde kookplaten. Links stand 6, midden Boost. Voor derde meting de tijdbasis van de scoop anders ingesteld. Hierin is de 50Hz netfrequentie goed terug te zien. Anders dan bij een geschakelde voeding zit er geen buffercapaciteit op de netgelijkrichter.

Uiteindelijk is het hele ding gesloopt en netjes afgevoerd. Internet leerde me dat er heel wat meer vermogen nodig is om metaal te smelten.